Język HTML – znacznik A

Czym jest język HTML?

Pod skrótem HTML (z angielskiego HyperText Markup Language) znajduje się hipertekstowy język znaczników, czyli mówiąc prościej język, który wykorzystywany jest do tworzenia stron internetowych. Poczatki HTML sięgają roku 1980 i związane są z osobą fizyka pracującego dla ośrodka naukowo-badawczego CERN: Tima Berners-Lee. To właśnie on stworzył ENQUIRE, czyli prototyp hipertekstowego systemu informacyjnego, który służył do organizowania oraz udostepniania dokumentów związanych z badaniami naukowymi wszystkim zainteresowanym, bez względu na to, w jakim miejscu na ziemi się znajdowali. 11 lat później Bernes-Lee wraz z zatrudnionym w CERN inżynierem Robert Cailliau zaprezentowali światu projekt WorldWideWeb (W3), dzięki czemu dziś możesz czytać to za pośrednictwem sieci internetowej. Język HTML może między innymi tworzyć akapity, nagłówki, hiperłącza czy listy. To on odpowiada za to, jaki wygląd będzie mieć dany dokument wyświetlony za pośrednictwem przeglądarki internetowej. To także przy jego pomocy osadzane są w treści różnego rodzaju pliki – zdjęcia, dokumenty, dźwięki, grafiki itd. W skład języka HTML wchodzi kilka kluczowych elementów, a mianowicie znaczniki czy inaczej mówiąc taki wraz ze swoimi atrybutami, typy danych, referencje znakowe, odwołania w postaci encji oraz deklaracje typu dokumentu.

Znacznik A – czyli co?

Znacznik to jakiś znak bądź słowo kluczowe, które przypisane są do jakiegoś konkretnego fragmentu informacji. Może być to na przykład tekst, plik multimedialny bądź link. Znaczniki są używane powszechnie między innymi w bazach danych. Poznanie ich jest niezbędne do opanowania i sprawnego posługowania się językiem HTML, a tym samym – tworzenia funkcjonalnych stron internetowych. Jednym ze znaczników wykorzystywanych przez HTML jest znacznik a. Do czego służy oraz jakie są jego atrybuty?
Znacznik a pozwala na to, aby przy pomocy języka HTML wstawić do treści, która wyświetlona ma być w przeglądarkach internetowych odnośnik do innych witryn, plików, miejsc w tekście, danych adresowych itd. – czyli mówiąc inaczej hiperłącze. Ze znacznikiem a związane są następujące atrybuty – href (w którym podajemy adres, do którego link ma prowadzić), target (pozwalający zdefiniować okno, w którym klikniety link będzie otwarty), ping (w którym można dodać tak zwaną listę linków “po przecinku”), rel (określający relację linku z obiektem docelowym) oraz title (definiują tytuł elementu, do którego kieruje danehiperłącze).